Ontspannen studeren
Student Sophia (17) vertelt in deel 2 van het interview over studeren en examens, ontscholing en de vele gesprekken, de verantwoordelijkheden die ze heeft opgepakt en haar ideeën voor haar leven na De Ruimte.
Ik vraag me nooit af: leer ik wel genoeg? Ik heb nooit stress, ik leer wat ik leer en als ik meer wil leren is dat mijn verantwoordelijkheid. Ik snap wel dat mensen zeggen: ‘Ik leer niks op De Ruimte’, je hebt wel discipline en motivatie nodig om de tijd te nemen voor je studie. Het is heel makkelijk om de hele dag te spenderen aan ‘niets doen’. Wat helpt: vroeg op school te komen. Alle leuke dingen gebeuren in de middag: spelletjes, lachen, leuke verhalen. Dan zit je daar met je wiskundeboek: tja, formules… Dat is dan wel moeilijk.
Chillen en kletsen
Maar ik zie chillen en kletsen ook als waardevol, ik leer daar zó veel van! Je bouwt vriendschappen op, dat vind ik allereerst heel belangrijk. Heel veel mensen op De Ruimte hebben een specifieke manier van denken en formuleren. Je kan zulke verschillende gesprekken hebben hier, van discussies over wc-bril omhoog of omlaag tot aanpak van corona door de overheid. Je leert hoe je je mening goed kunt formuleren en een goede discussie respectvol aangaan ook al ben je het niet eens met elkaar.
Ontscholing en scholing
Omdat ik op mijn vorige school een fijne tijd heb gehad en geen verzet voelde, heb ik hier denk ik geen ontscholingsperiode nodig gehad. Misschien kan je mijn eerste jaar als ontscholing zien omdat ik maar twee keer naar lessen ben geweest. Ik doe veel zelfstudie uit boeken en zoek zelf veel informatie op.
Ik zat op 4 vwo, daar heb ik veel aan gehad. Ik ben gewend aan gestructureerd werken en pakte dat hier verder op. Vorig jaar heb ik hier staatsexamens gedaan voor Nederlands en Engels. Dat ging me heel makkelijk af. Dit jaar ga ik examens Duits, maatschappijwetenschappen en geschiedenis doen, volgend jaar filosofie, wiskunde en handvaardigheid. Het is heel fijn om het over drie jaar te verdelen. Nog steeds voel ik wel wat stress, maar ik moet er niet aan denken om negen vakken in één jaar te doen!
Mentaliteitsverandering
Wat ik heb geleerd hier op school: hoe ik studeren leuker of interessanter kan maken. Ik ben er nog steeds mee aan het oefenen, ben me steeds meer bewust van dat ik zelf de mentaliteit kan veranderen: ‘Ik moet leren, gadverdamme’ of ‘Ik vind leren leuk’. Andere studenten inspireren mij, en natuurlijk helpt het ook dat je hier aan lessen meedoet omdat je er zelf voor hebt gekozen. Hier zitten mensen die er zelf voor kiezen en meer motivatie hebben, dat werkt heel motiverend. Olivier is mijn inspiratiebron, hoe hij dingen op kan pakken, zo professioneel, heel bijzonder om te zien! En een vriendin van mij van de vorige school. Zij kan ergens helemaal induiken en met heel veel enthousiasme ergens over praten, heel leuk.
Je eigen lessen vormgeven
Mijn eerste democratische schoolles had ik met Anne Marie (staflid en docent Nederlands). Ik verwachtte een heel schema. Maar ze zei: ‘Jullie willen examen gaan doen dit jaar, dit zijn de punten die we moeten behandelen, hoe willen jullie dat doen?’ Dat was wel even een hele verandering, maar ik vond het erg leuk: we kregen het heft in eigen handen en konden meteen aan de slag met het vormgeven van onze lessen. Wat ook fijn is, is dat er ruimte is voor speling. Als je meer tijd wil inruimen voor gedichten wil kan dat. Ook Duitse les is heel leuk: we zingen wel eens Duitse kinderliedjes samen, daar is ruimte voor, dat is heel leuk. Er is veel ruimte voor spontaniteit.
Woordvoerder
Ik kwam goed mee in het reguliere systeem omdat ik makkelijk leerde. Filosofie vond ik het leukst. We hadden een hele enthousiaste docent die vaak originele opdrachten gaf en hij organiseerde debatten, daar heb ik veel van geleerd. Ook kwam hij op het idee om een jongerengemeenteraad op te richten in Amsterdam. Een vriend en ik waren woordvoerders en deden het woord voor al die partijen. Ik heb toen geproefd van het zelf verantwoordelijkheid nemen en dat vond ik heel leuk. Hoe het hier op De Ruimte gaat, met je mening beargumenteren en verantwoordelijkheid nemen, paste daarom heel goed bij mij.
Ik zat hier in mijn tweede week, en toen werd ik al gevraagd als voorzitter voor de bmk (bemiddelingskring), dat was spannend maar ook heel leuk! Ook ben ik voor de schoolkring de agenda gaan maken en sinds dit schooljaar zit ik in het bestuur en de coronawerkgroep.
Toekomst
In domein 3 ga je richting uitstroom. Ik wil een diploma halen. Vroeger wilde ik basisschooljuf worden, ik vind kinderen heel leuk. Ik wil sowieso naar de universiteit, ik vind studeren leuk en interessant. Mijn ideeën over welke opleiding ik wil doen verandert elke twee maanden: van vroedvrouw, gyneacoloog, de academische pabo, literatuurwetenschappen tot sociale wetenschappen. Ik heb dus nog geen idee maar ik heb er vertrouwen in dat het goed komt. In ieder geval iets sociaal maatschappelijks.
Politiek
Of de politiek iets voor mij is? Ja en nee. Mijn moeder zei: Sophia, jij moet burgemeester worden! Ik vind het leuk om voor iets te gaan staan en te beargumenteren en dat over te brengen, maar ik vind het jammer dat je veel trucjes moet toepassen, ipv de boodschap overbrengen. Het is waar dat ik er een nieuwe spirit kan brengen, vanuit mijn ervaringen hier op school en als voormalig jongerengemeenteraadslid. Maar als ik naar het kabinet kijk en ik de manier zie waarop dat gaat, dan zie ik mezelf daar niet in. Daarom word ik liever een woordvoerder, bijvoorbeeld voor de jeugdzorg. Ik wil iets veranderen binnen de jeugdzorg. Op die manier zie ik mezelf wel in de politiek, als beïnvloeder. Ik ga het daar over hebben met mijn dossierhouder. Ook lijkt het me leuk om iets voor democratische scholen te doen.
Groei
Op ontscholingsavonden vind ik het leuk om een beeld neer te zetten van democratisch onderwijs en te laten zien wat hier allemaal mogelijk is. Ook vind ik het fijn om nieuwe ouders beter te leren kennen. Soms merk ik bij nieuwe ouders dat ze denken dat ze hier wel even de boel kunnen veranderen. Maar dat is een kwestie van bekend raken met hoe we het hier doen, en dat ouders geen directe invloed kunnen uitoefenen op het reilen en zeilen van de school. Ik heb een grote groei meegemaakt hier en dat kan ik laten zien aan ouders.
Op sociaal cognitief niveau ben ik enorm gegroeid. Ik ben veel socialer en zelfverzekerder geworden. Ik vind altijd wel mensen om mee te kletsen en durf veel makkelijker mijn mening te uiten. Dat vond ik vroeger heel eng, dat verandert nu ook. Als voorzitter leiding nemen kan ik. Margo heeft me daar ooit bewust van gemaakt, toen ik inviel als voorzitter van de schoolkring. Ze zei: ‘Sophia, dat deed je zo goed!’
En structuur aanbrengen in gesprekken, vind ik ook heel leuk. En dat is soms ook hard nodig! Sociocratische gesprekken kunnen soms wel lang duren, met mensen die veel tijd nemen om hun mening te verwoorden. Die vraag ik dan vriendelijk of ze het willen afronden, haha!
Inmiddels heeft Sophia haar thesis gedaan, en we hebben er alle vertrouwen in dat ze klaar is voor de volgende stap. Haar examens gingen goed, nu nog de mondelinge examens. Duim mee voor Sophia!
