Kijkdagen? Voeldagen zul je bedoelen!
Onwennig, spannend, enthousiast, nieuwsgierig, het kwam allemaal voorbij tijdens mijn eerste kijkdagen. Alhoewel… kijkdagen? Ik zou het eerder voeldagen noemen. Wat voelt goed? Waar wil ik graag zijn? En wat zou ik te bieden kunnen hebben als staflid?
Allemaal vragen waar je snel een antwoord op zou willen hebben. Maar ach, de mooiste dingen hebben tijd nodig. Dus ga ik lekker op pad, mijn neus achterna. Buiten vind ik een oase van groen. Alles wat groeit en bloeit. Wat een ruimte en wat een rust.
Bij verschillende activiteiten sluit ik aan. Pesto van zevenblad maken, ja dat ‘onkruid’. Of een blotevoetenwandeling door het bos waar we geblinddoekt over de bosgrond geleid worden. Onderweg spotten we een ree die ons nauwlettend in de gaten houdt.
Hoe vaker ik hier ben, hoe meer de leerlingen me accepteren. We voeren gesprekken over een chillplek, hun lievelingseten en de dieren op het terrein. Wat me opvalt is hoe open ze zijn en hoe zelfbewust. Zo vonden ze het toch ook wel moeilijk om na al die online lessen thuis de lessen weer op te pakken op school. Even later zie ik er een paar in een les zitten. Die kleine momenten die dan toch zoveel impact hebben…
Dus die antwoorden, die komen wel. Het gaat tijdens deze kijkdagen vooral over verbinding maken.
Eline (links) en de zevenbladpesto
Inmiddels is Eline aangenomen als staflid-trainee. We zijn heel blij met haar als nieuw lid van het team!
