Tet vertelt: Groot en klein

De peuters rennen juichend naar de deur: ”Jaaa! We gaan naar buiten!!” gillen ze in koor. Bij de deur veranderen ze van gedachten. Ze klimmen omstebeurt op de kast. De één laat zich er al afglijden en komt met een plof op de grond, de ander durft nog niet en krabbelt terug. Er wordt gekeken wie het kan en dus “groot” is en wie het nog niet durft. Dan ben je klein of kleiner. (Mijn aandeel in dit gesprek is klein. ;-)).

Dan toch naar buiten… Heerlijk! We lopen de eetbare tuin in en de peuters verzamelen zich op een heuveltje. “Kijk eens wat ik kan…” zegt Ziva. Zij is de oudste en rent met een vaartje naar beneden. De anderen volgen voorzichtig. Behalve Arthur, de kleinste.

Na een paar keer heuvel-op-heuvel-af loopt iedereen weer verder. Als Arthur, die nog bovenop het heuveltje staat, begint te piepen wil Ziva hem wel gaan helpen om naar beneden te komen. “Tom maa, Athuu.” en ze geeft hem een handje. Als ze beneden zijn gekomen stuift Arthur opgelucht langs me op en Ziva jubelt van verbazing: “Athuu heef kleine handjes….Héle kleine handjes…! Net als mijn pop!!”

Tet Lagemaat is staflid op De Ruimte en begeleidt de peutergroep. Ze heeft er haar handen vol aan, maar is er met haar volle aandacht bij. Soms heeft ze even een gaatje om haar observaties op te schrijven en kunnen we er op deze pagina van meegenieten!

Over de peuterspeelzaal: ruimte geven aan kinderspel geeft een krachtige en natuurlijke impuls aan de ontwikkeling van het kind om de wereld om zich heen te ontdekken, te begrijpen en te hanteren. Daarom zijn peuters op De Ruimte vrij om zelf te beslissen wat ze gaan doen, met wie, waar en wanneer.
En dit alles in een veilige en avontuurlijke omgeving.