Verhalen

Een aantal studenten bouwde samen met docent Nino een zeilboot: Het Ruimteschip. En natuurlijk gingen ze er mee varen, tijdens het zeilkamp.

Freya, een van de ouders die meeging op zeilkamp, schrijft over haar ervaringen en haar verbazing: hoe doen de teamleden dat, loslaten in vertrouwen?

Na twee fantastische feestdagen wisten we niet dat het nóg fantastischer kon. Maar dat was wel zo. Hoofdoorzaak: de liefde die in de lucht hing.

Wat een mooie opening van het feest! De zon scheen, de blauwe lucht knalde, de fonteintent klaterde, de waterpistooltjes spetterden.

De Ruimte zoemde in voorbereiding op ons grote feest: overal werd getimmerd, geoefend, opgeruimd en gebouwd. Een feest op zich!

Ons grote terrein is rijk aan allerlei soorten bomen, al 20 jaar lenen ze zich voor klimmen en boomhutten. Hulde aan onze bomen!

Er wordt veel gelezen op De Ruimte. Met z'n tweeën op de bank, in een rumoerige ruimte met een koptelefoon op, in je eentje buiten op een kleedje in het gras.

Twintig jaar lang klinken er dagelijks pianoklanken door De Ruimte: pop, klassiek, eigen composities. Of gewoon, lekker spelen op de piano.

De Ruimte viert feest! Twintig jaar geleden was de officiële opening, het begin van een spannend avontuur. Dit jaar kijken we tevreden terug en vol positiviteit naar de toekomst. Dat gaan we vieren!

Ons buitenterrein werd omgetoverd tot een winterspeeltuin. Een dag lang spelen in de sneeuw maakte iedereen blij!