Danique: jezelf zijn op De Ruimte

                                           

Danique (16) nam vorige week afscheid van De Ruimte. Zij sprak studenten en stafleden van domein 3 toe en vertelde over jezelf zijn, en over haar verandering van bang en verlegen zijn naar trots en zelfverzekerd.

Drie jaar geleden stapte ik de school binnen die mij helemaal heeft veranderd en heeft geholpen tot wie ik nu ben. Goh… ik herinner me het nog als de dag van gisteren, ik kwam binnen voor een intakegesprek, zenuwslopend was dat! Ik werd verwelkomd door Margo en meegenomen naar de kringenkamer waar het allemaal begon en eerlijk gezegd vond ik het maar een raar gesprek omdat ik niet gewend was ook een stem te mogen hebben. Toen het gesprek zijn einde naderde, vroeg Margo aan mij of ik mijn leven hier op school wilde voortzetten, en een kijkmaand wilde doen… Ik weet nog dondersgoed dat ik op het punt stond van huilen, omdat ik voorheen zo kapot ben gemaakt op mijn vmbo school, dat ik het eigenlijk allemaal niet aandurfde, en het wilde voorkomen dat het nog erger zou worden allemaal.

Kijkperiode

Na een maand of twee, drie gewacht te hebben, stapte ik de schooldeur binnen. Ik wist oprecht niet wat me allemaal overkwam, en wat me te wachten stond… die dag was er een film draaiende over de school, ik werd door Margo voorgesteld aan Beau en Meike voor een rondleiding. Het begin was een beetje awkward voor me omdat alles en iedereen nieuw was voor mij, en ik doodsbang was dat mensen me zouden afkeuren om wie ik was. De eerste dagen was ik onwijs verlegen en durfde amper te praten omdat ik bang was dat ik de verkeerde dingen ging zeggen en ik niemand meer zou hebben.

Jezelf blijven

Gelukkig ging het na een paar dagen steeds beter en werd ik al snel wat open, ik begon grapjes te maken, en gezellig mee te keten met de jongensverhalen, want oh boy, die waren er zeker! Ik weet nog goed dat ik me in mijn tweede schoolweek begon te realiseren dat ik niet bang hoef te zijn, en dat het niet uitmaakt wie je bent, en wat je draagt. En iedere keer als ik een terugvalmomentje had (en dat zijn er intens veel geweest) werd er tegen me gezegd dat je jezelf moet blijven, en dat het normaal is in de eerste maanden om je soms minder te voelen, het verwerken van mijn gebeurtenissen van het vmbo, was soms erg lastig en het heeft zeker tweeënhalf jaar geduurd tot het minder werd!

Weer gelukkig

Deze school heeft mijn ogen zo erg doen openen, en mij zo goed geholpen en gesteund wanneer het nodig was, dat ik eindelijk de persoon kon worden die ik tot op de dag van vandaag ben. Ik kan weer lachen, ik kan weer trots zijn op mezelf, ik heb vrienden gemaakt die alles voor mij zijn gaan betekenen, en een hele grote rol zijn gaan spelen in mijn leven. Ik kan mezelf zijn zonder angst te hebben, en bovenal dat, kan ik eindelijk weer gelukkig zijn!

Dankbaar

Ik ben dankbaar voor iedereen die op deze school deel heeft uitgemaakt van mijn leven en mij gesteund hebben al die jaren en ik ben dankbaar voor de mensen waar ik mezelf bij mocht zijn! Dank jullie wel! Dank jullie wel voor het helpen om mijn doel te mogen behalen, en DAT IK MET TROTS kan zeggen dat ik na de vakantie zelfverzekerd en wel, de opleiding dierenartsassistentie ga doen in Houten op Yuverta! Dank jullie wel voor alles, ik zal jullie zeker gaan missen en zal nog vaak langs gaan komen!